ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΦΕΥΓΕΙ!
ΟΙ ΖΑΠΑΤΙΣΤΑΣ ΠΛΕΟΥΝ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟ ΡΕΥΜΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ
«Εάν οι αστροναύτες ψάχνουν ζωή στο διάστημα, οι ζαπατίστας θα ερευνήσουν ένα μεγαλύτερο μυστήριο: θα υπάρχει ζωή στη γη;»
Χουάν Βιγιόρο: «Ανακαλύπτοντας» την Ευρώπη
Νησί Μουχέρες, Κανκούν, 2 Μάη του 2021
«Ακολουθούμε την αντίστροφη πορεία από εκείνην που έφερε σε αυτή τη γη τον κατακτητή, πριν 500 χρόνια. Αντίστροφη πορεία εμείς: για να σπείρουμε ζωή».
Τα λόγια του εξεγερμένου υποδιοικητή Μοϊσές στο μουράγιο του νησιού Μουχέρες, την ώρα που το πλοίο «Λα Μοντάνια» (Το Βουνό) χανόταν στον ορίζοντα της Καραϊβικής, ρότα για την Ευρώπη, το απόγευμα της Κυριακής. «Πρέπει να αγωνιστούμε ενάντια στον καπιταλισμό που καταστρέφει τη μητέρα φύση. Εμείς όχι, 500 χρόνια τώρα δεν έχουμε καταστρέψει, αλλά ο καπιταλισμός ναι, την έχει καταστρέψει και την καταστρέφει... όλο και χειρότερα... Γι' αυτό πάμε, πάμε να μοιραστούμε την αγωνία μας ότι η ζωή είναι σε κίνδυνο, τόσο στις πόλεις όσο και στην ύπαιθρο. ... Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι ο αγώνας για τη ζωή. Είναι καιρός να ξυπνήσουμε. Εάν δεν υπάρχει ζωή, τίποτα δεν θα υπάρξει, αυτό πάμε να πούμε».
Μικρά πλοιάρια και βάρκες συνόδεψαν το πλοίο Λα Μοντάνια, που, στις 2 Μάη, έβαλε πλώρη για τον ανοιχτό ωκεανό. «Αποχαιρετάμε τ@ς συντρόφ@ς ζαπατίστας που για 6 εβδομάδες θα διασχίσουν θάλασσες και νέους ορίζοντες. Μαζί τους κουβαλάνε σπόρους αξιοπρέπειας, αντίστασης και εξέγερσης».
Τα εφτά μέλη της Μοίρας 421, ξεκίνησαν το ταξίδι τους με την αριστερή γροθιά υψωμένη και τραγουδώντας τον ζαπατιστικό ύμνο. YA SE MIRA EL ORIZONTE...
«Με τέτοιο κλοιό παραστρατιωτικών στα εδάφη τους, με τόσες ελλείψεις που όλοι υποφέρουμε, με τόσα προβλήματα στις κοινότητες μας, αυτοί και αυτές, οι ζαπατίστας, κατόρθωσαν να οργανωθούν, να βρουν ένα πλοίο και... ΦΥΓΑΜΕ! Όχι για να κατακτήσουμε. Για να μοιραστούμε και να ανταλλάξουμε» λέει η Μαρισέλα Μεχία, μέλος του Ιθαγενικού Συμβουλίου Διακυβέρνησης, από την κοινότητα των Οτομί που έχουν καταλάβει την έδρα του Εθνικού Ινστιτούτου Ιθαγενών Λαών, από τον περασμένο Οκτώβρη, η οποία συνόδευσε, εκ μέρους της κοινότητά της, την αντιπροσωπεία των ζαπατίστας έως το νησί Μουχέρες.
Ο υποδιοικητής Μοϊσές, υπεύθυνος για όλη την προετοιμασία του απόπλου της, δια θαλάσσης, πρώτης αντιπροσωπείας των ζαπατίστας, αποχαιρέτησε με φροντίδα και τρυφερότητα το πλήρωμα (τρεις γερμανοί , μία γερμανίδα και ένας κολομβιάνος) και τους ζαπατίστας.
Το πλοίο (που έχει και αυτό τη δική του μακριά ιστορία εδώ και 115 χρόνια, μια ιστορία για να μοιραστούμε όταν έρθει η ώρα) σάλπαρε με τους ζαπατίστας a bordo για να αναζητήσουν, να φροντίσουν και να φυτέψουν σπόρους ζωής στον πλανήτη γη. Ζωής και ελπίδας πως αύριο θα υπάρχει ζωή.
