ΕΔΩ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ. ΔΕΝ ΠΑΡΑΙΤΟΥΜΑΣΤΕ! Ο ΖΑΠΑΤΑ ΖΕΙ, και πάνω από όλα, Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ!

Αδέρφια,

Πολλές λέξεις περπατούν στον κόσμο. Πολλοί κόσμοι φτιάχνονται. Πολλοί κόσμοι μας φτιάχνουν. Υπάρχουν λέξεις που λένε την αλήθεια και κόσμοι που είναι αληθινοί. Εμείς είμαστε καμωμένοι από αληθινές λέξεις.

Στον κόσμο των ισχυρών δε χωράνε παρά μόνο οι μεγάλοι και οι υπηρέτες τους. Στον κόσμο που θέλουμε εμείς, χωράνε όλοι.

Ο κόσμος που θέλουμε είναι ένας κόσμος όπου χωράνε πολλοί κόσμοι. Η πατρίδα που φτιάχνουμε είναι μια πατρίδα όπου χωράνε όλοι οι λαοί με τις γλώσσες τους, καθένας να μπορεί να βαδίσει το δρόμο του, όλοι να μπορούν να γελάσουν, όλοι να μπορούν να δουν το ξημέρωμα.

Μιλάμε για ενότητα ακόμη κι όταν σιωπούμε. Χαμηλά σαν ψιλόβροχο προφέρουμε τις λέξεις που πλάθουν την ενότητα που μας αγκαλιάζει, για να αποτινάξουμε τη λήθη που μας φέρνει αντιμέτωπους και μας καταστρέφει.

Τα λόγια μας, το τραγούδι μας και η κραυγή μας, είναι για να πάψουν να πεθαίνουν οι νεκροί. Για να ζήσουν αγωνιζόμαστε, για να ζήσουν τραγουδάμε. Ζει ο λόγος. Ζει το «Φτάνει πια!». Ζει η νύχτα που γίνεται πρωί. Ζει ο άξιος δρόμος μας δίπλα σε όλους αυτούς που κλαίνε. Για να καταστρέψουμε το ρολόι του θανάτου που έχουν οι ισχυροί αγωνιζόμαστε. Για ένα νέο χρόνο ζωής αγωνιζόμαστε.

Ο ανθός του λόγου δε πεθαίνει, αν και στη σιωπή βαδίζουν τα βήματά μας. Στη σιωπή σπέρνεται ο λόγος. Για να ανθίσει σε κραυγές σωπαίνει. Ο λόγος γίνεται στρατιώτης για να μην πεθάνει στη λησμονιά. Για να ζήσει πεθαίνει ο λόγος, φυτεμένος για πάντα στην κοιλιά του κόσμου. Καθώς γεννιόμαστε και ζούμε, πεθαίνουμε. Θα ζήσουμε για πάντα. Στη λήθη θα γυρίσουν μόνο εκείνοι που παραιτούνται από την ιστορία τους.

ΕΔΩ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ! ΔΕΝ ΠΑΡΑΙΤΟΥΜΑΣΤΕ!

Ο ΖΑΠΑΤΑ ΖΕΙ, και πάνω από όλα, Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ!

Από τα βουνά του Νοτιοανατολικού Μεξικού

Παράνομη Επαναστατική Ιθαγενική Επιτροπή του EZLN

1 Γενάρη του 1996